Το μυθιστόρημα της Κυριακής Καζακίδου "Ο κρίκος" θα μπορούσε να αφηγείται τη δική του βιωματική μεταναστευτική εμπειρία και να κουμπώσει στην αλυσίδα των βιωμάτων και συναισθημάτων εκατοντάδων συγχωριανών που βρέθηκαν στην τότε Δυτική Γερμανία αναζητώντας μια καλύτερη τύχη και ζωή! Σε λίγες μέρες θα υποδεχθεί στην εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στα Πετρωτά νέα παιδιά της τρίτης γενιάς από την περιοχή της Στουτγάρδης! Επειδή έμαθε τη γερμανική από το Kindergarten,θα έχουν το προνόμιο να ακούσουν τη Θεία Λειτουργία και στα γερμανικά! Αν δεν μιλήσεις για τη μετανάστευση στο Τρίγωνο΄αγνοείς ένα κυρίαρχο συστατικό της κοινωνικής πραγματικότητας και της ταυτότητας του! Εδώ και αρκετά χρόνια οι πιο μεγάλες κοινότητες Τριγωνιωτών βρίσκονται στο εξωτερικό! Το βιβλίο της Κυριακής Καζακίδου είναι προϊόν πραγματικότητας και μυθοπλασίας και κυρίως της δικής της βιωματικής σχέση με την προσφυγιά, το "φευγιό" και την ξενιτιά! Σίγουρα κι αυτός ήταν "Ένα παιδί που γελάει και κλαίει¨, όπου μας το περιέγραψε ατο βιβλίο του ο Αντώνης Σουρούνης, που έβαλε τα συναισθήματα και τα βιώματα των Gastarbeiter στο λογοτεχνικό τοπίο της χώρας μας!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου